نیویورک (AP) – بیش از 4 میلیون نفر اظهار داشتند که از اخراج یا ممنوعیت در ماه های آینده می ترسند ، درست همانطور که دو نظرسنجی منتشر شده در روز چهارشنبه نشان داد که پیش بینی می شود بحران مسکن و استطاعت کشور ادامه داشته باشد. پس از همه گیری به طور قابل توجهی بدتر شد.
تحقیقات در حالی انجام می شود که پایان مهلت قانونی فدرال در مورد اخراج ها در پایان ماه به پایان می رسد. مهلت قانونی بسیاری از مستاجران را به دلیل اجاره عقب مانده حفظ کرده است. برای بدتر کردن وضعیت ، ده ها میلیارد دلار کمک اضطراری فدرال که قرار بود این مشکل را حل کند ، به بیشتر مستاجران نرسید.
مطالعات نشان می دهد که بحران مسکن باعث افزایش فاصله بین سیاهپوستان ، اسپانیایی تبارها و خانوارهای سفیدپوست و همچنین مالکیت خانه ها از دسترس آمریکایی های کم درآمد می شود.
این گزارش ها در همان روز بررسی دو هفته ای ضربان قلب خانوار در دفتر سرشماری منتشر شد. وی نشان داد که نزدیک به 4.2 میلیون نفر در سراسر کشور گفته اند که احتمالاً تا حدودی اخراج یا ممنوع شدن در دو ماه آینده انجام می شود.
بسیاری از این مستاجران منتظرند ببینند که توقف اخراج مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری که در 30 ژوئن پایان می یابد چه اتفاقی خواهد افتاد. مدافعان میزبان دولت رئیس جمهور بایدن را برای تمدید آن تحت فشار قرار می دهند. آنها می گویند با تمدید آن به ایالات متحده زمان اختصاص بیش از 45 میلیارد دلار اجاره و محافظت از جوامع آسیب پذیر در برابر COVID-19 می رسد. کمک های اجاره ای به آرامی به مستاجران می رسد.
دایان جنتل ، رئیس ائتلاف ملی با هزینه های پایین ، گفت: “داده های اخیر دو مورد را تأیید می کند – کمک های اجاره ای اضطراری برای رسیدن به مستاجران نیازمند بسیار کند است و میلیون ها مستاجر پشت اجاره مانده اند و در معرض خطر تخلیه قرار دارند.” ، از طریق ایمیل
ویکتور ریچاردسون از جمله کسانی است که در مهلت 30 ژوئن قرار دارد. این پیرمرد 78 ساله که معلول و روی صندلی چرخدار است ، از مرکز پشتیبانی ماهانه 2500 دلاری خود در توسان ، آریزونا اخراج می شود و اوایل ماه آینده جلسه دادگاه دارد.
ریچاردسون ، که به گفته مدافعان مسکن به دلیل معلولیت ، در یک پناهگاه بی خانمان پذیرفته نمی شود ، گفت: “ما با موفقیت در حال مبارزه با این مسئله هستیم و من اعتقاد داشتم که پیروز خواهیم شد.”
گزارش ها از دانشگاه هاروارد و انجمن کارگزاران ملی از دیدگاه های مختلفی ارائه می شود ، اما در نهایت به یک نتیجه می رسند: ایالات متحده به اندازه کافی مسکن نمی سازد تا بتواند با رشد جمعیت مقابله کند ، و باعث می شود رکورد کمتری برای مسکن داشته باشد ، و افزایش قیمت مسکن باعث شده است که خانه مسکن برای میلیونها آمریکایی غیرقابل دسترسی است.
گزارش ها می گویند ، بدون تغییرات قابل توجه در مسکن و قیمت مسکن ، نتیجه یک طبقه مستأجر کم و بیش دائمی خواهد بود ، بر خلاف آنچه که احتمالاً صاحبان خانه های طبقه سفیدپوست هستند. در گزارش ها آمده است ، در حالی که این مشکلات قبل از شیوع ویروس کرونا شناخته شده بود ، اما تأثیر اقتصادی همه گیری این مشکل را تشدید کرده است.
محققان در مرکز تحقیقات مسکن مشترک دانشگاه هاروارد گفتند: “این اختلافات حتی با بهبود اقتصاد نیز ادامه خواهد یافت ، بسیاری از خانوارهای کم درآمد به آرامی بنیان های مالی خود را بازسازی می کنند و با اخراج یا توقیف احتمالی روبرو می شوند.”
یک مطالعه جداگانه به سفارش انجمن کارگزاران ملی نشان داد که بازار مسکن ایالات متحده باید حداقل 5.5 میلیون خانه جدید بسازد تا با تقاضا مطابقت داشته باشد و مالکیت خانه را برای 10 سال آینده مقرون به صرفه نگه دارد. این تقریباً در اوج تقریباً 1.2 میلیون واحد ساخته شده به طور متوسط در سال یا تقریباً 60 درصد افزایش در ساخت مسکن طی دهه آینده است ، فقط برای تأمین تقاضا.
“مقیاس ساختمان ناتمام و تفاوت موجود در عرضه و تقاضا بسیار زیاد است و نیاز به یک تعهد جدی ملی برای ساخت مسکن بیشتر از انواع مختلف با گسترش منابع ، مقابله با موانع توسعه جدید و ساخت مسکن جدید به بخشی جدایی ناپذیر از ملی است. استراتژی زیرساخت ، “کنت روزن ، دیوید بانک ، ماکس هال ، اسکات رید و کارسون گلدمن از گروه مشاوران روزن ، در گزارش خود به انجمن کارگزاران نوشتند.
گزارش این انجمن چندین منطقه را که به خانه های بیشتری احتیاج دارند ، از جمله بسیاری از مناطق کالیفرنیا و غرب ، فلوریدا جنوبی و شمال شرقی ، به ویژه منطقه شهری نیویورک-نیوجرسی مشخص کرده است.
بدون مسکن اضافی ، درصد فزاینده ای از آمریکایی ها احتمالاً در سالهای آینده مستاجر می شوند. اگرچه اجاره لزوما چیز بدی نیست ، زیرا انعطاف پذیری بیشتری را فراهم می کند ، مالکیت خانه عامل اصلی تولید ثروت در ایالات متحده از زمان جنگ جهانی دوم بوده است. سرمایه داخلی معمولاً راهی است که آمریکایی ها در مواقع مشکلات اقتصادی دارای یک شبکه ایمنی مالی هستند ، همانطور که در همه گیری دیده می شود.
این مشکلات وقتی با منشأ نژادی جدا شوند بیشتر می شوند. پس انداز صاحبان سیاه و سفید و آمریکای لاتین کمتر از همتایان سفیدپوست خود است. صاحبان خانه های سفیدپوست بالقوه نیز نسل های زیادی برای استفاده بالقوه در قالب پیش پرداخت دارند.
محققان دانشگاه هاروارد گفتند: “شرایط متفاوت بین کسانی که منابع لازم برای غلبه بر توقف اقتصادی را دارند و کسانی که برای زنده ماندن تلاش می کنند نابرابری های بزرگ در درآمد و ثروت را گسترش داده است.”
بارگذاری …
بارگذاری …بارگذاری …بارگذاری …بارگذاری …بارگذاری …
فراتر از افزایش گسترده مسکن ، محققان دانشگاه هاروارد برنامه های مسکن دولتی را بدون شک بهترین راه حل برای حل این مشکل در طولانی مدت معرفی کرده اند.
“هر یک از تعدادی از پیشنهادهای جدید برای ارائه کمک پیش پرداخت به خریداران محروم اجتماعی ، به طور بالقوه میلیون ها خانوار کم درآمد و خانوارهای رنگارنگ را به مالکیت خانه تبدیل می کند.”
