آیا فواید میکرو دوز واقعی است؟ یک مطالعه میکرو دوز LSD نشان می دهد که اثر دارونما نقش دارد

 

Meaghan Murray در شش ماه گذشته قارچ های “جادویی” با دوز خرد دارد.

نه هر روز یا هر چیزی از این قبیل.  هر روز سوم ، در واقع ، طبق پروتکل Fadiman ، یک رژیم محبوب که در آن میکرو دوزرها در سراسر جهان بین دوزهای کوچک (0.1 تا 0.4 گرم) قارچ پسیلوسیبین دو روز مرخصی می گیرند.

این پروتکل که توسط جیمز فادیمان ، نویسنده و روانشناس آمریکایی طراحی شده است ، می تواند در دوزهای کوچک اسید لیزرژیک دی اتیل آمید (LSD) نیز اعمال شود ، اما پس از تحقیقات و مشاوره قابل توجه با درمانگر ، موری معتقد است که قارچ راه درستی است.

موری گفت: “بنابراین من در حقیقت یک بیماری روانی تشخیص داده شدم.”  “من اضطراب دارم و در دوره های مختلف زندگی با داروها تحت درمان قرار گرفته ام.  اما به راهنمایی دکترم به جایی رسیدم که در آنجا متوقف شده بودم.  فکر می کنم ژانویه سال 2020 بود. “

و سپس ، همانطور که می دانیم ، همه گیری ایجاد شد.  همانطور که موری یک رستوران در نوک غربی تورنتو را اداره می کند ، استرس خاص ناشی از تعطیلی و بازگشایی غیرقابل پیش بینی ، و همچنین مالیات ، حمل او را پس از چند ماه COVID-19 آغاز کرد.  در پاییز ، او متوجه شد که الگوهای فکری مرتبط با اضطراب او در حال بازگشت هستند.  اگرچه نسبتاً خفیف بود ، وی تصمیم گرفت ببیند که آیا میکرو دوز با قارچ آداپتوژن و پسیلوسیبین می تواند از وخیم شدن اوضاع جلوگیری کند.

موری به یاد می آورد: “من می گویم که در طول هفته اول قطعاً متوجه بهبود روحیه ، کاهش اضطراب ، ثبات عاطفی و افزایش تمرکز شده ام.”  “و برخی از آن افکار و الگوهای وسواسی که شروع به شکل گیری کردند ، کاهش یافته است.”

اگرچه موری در مورد کارهایی که با درمانگر خود انجام می دهد صحبت می کند ، اما بیشتر افراد مبتلا به میکرودوزینگ این کار را به تنهایی انجام می دهند.  آنها تحقیق خود را با خواندن متخصصان برجسته تحقیقات روانگردان مانند Fadiman فوق الذکر و / یا Paul Stamets ، نویسنده و قارچ شناس (که دارای پروتکل میکرو دوز متفاوت است) یا از طریق منابع و انجمن های آنلاین ، که بسیاری از آنها اکنون در دسترس هستند ، انجام می دهند.

در حقیقت ، جامعه میکرو دوزینگ آنلاین آنقدر بزرگ و فعال شده است که داده های به دست آمده از این پروژه “علم شهروندی” به طور قابل توجهی پایدارتر از تحقیقات میکرو دوز نهادی است.  متأسفانه ، مشکل علم برای شهروندان این است که اغلب درک داده ها دشوار است.  و با استفاده از میکرو دوز ، که عمدتا از شواهد حکایتی تشکیل شده است ، هیچ راهی برای اندازه گیری اثر دارونما وجود ندارد.

با این حال ، محققان کالج امپریال مرکز تحقیقات روانگردان لندن با استخدام دانشمندان شهروندی که قبلاً میکرو دوز داده اند برای شرکت در آزمایشی که در خانه دارای میکرودوز بود ، راهی خلاقانه برای ایجاد فاصله بین علوم شهروندی و تحقیقات بالینی ارائه داده اند. طبق معمول ، با این تفاوت که نیمی از آنها بدون اطلاع از دارونما استفاده می کردند.

دکتر دومینیک موریسانو ، روانشناس بالینی و استادیار دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه دالانا ، گفت: “ایده این بود که با دقت بیشتری تولید مثل آنچه در زندگی واقعی و غیر استنادی به نظر می رسد باشد.” تورنتو و روانشناس ارشد در سفر میدانی سلامت.  “این یک طرح تحقیقاتی جذاب است که برای اولین بار سوال معرفی محققان به مواد روانگردان را حذف می کند.”

موریسانو در این مطالعه شرکت نکرد ، اما به عنوان یک روانشناس بالینی که درگیر تحقیق در فضای در حال ظهور برای درمان روان درمانی کمک می کند ، وی وی را از نزدیک دنبال کرد.  برخلاف میکرودوزینگ ، روان درمانی معمولاً شامل یک جلسه طولانی و کاملاً کنترل شده است که در آن بیمار به امید داشتن “دستیابی به موفقیت” یک تجربه روانگردان کامل (یا “سفر”) را تجربه می کند.  این کاملاً متفاوت از میکرودوزینگ است که به تنهایی در سطح “زیر آستانه” (بدون مسافرت) اعمال می شود و در صورت دوز صحیح ، شامل جلوه های بصری ، هیچ حالت تغییر یافته و هیچ تجربه عرفانی نیست.

با توجه به اینکه افراد تجربه روانگردان (و اندازه دوز) ندارند ، یک سوال معمول این است که آیا نتایج مثبت گزارش شده در زمینه میکرودوزینگ واقعی است یا نشان دهنده اثر دارونما است؟  و از آنجا که هر دو گروه در مطالعه کالج امپریال اثرات مثبتی را گزارش کردند ، این شواهد جدید نشان می دهد که حداقل در LSD ، دارونما نقش دارد.

موریسانو توضیح می دهد ، اما این بدان معنا نیست که زمان نوشتن آن فرا رسیده است.

وی گفت: “من همیشه گفته ام که در این مرحله ما اطلاعات کافی در مورد میکرودوزینگ نداریم تا مزایای آن را به عنوان دارونما رد کنیم.”  “اما جالب است که در مورد اینکه چگونه می توانیم این و اثر دارونما را به طور کلی مراقبت های بهداشت روان تنظیم کنیم ، جالب است.  چگونه می توانیم کاری کنیم که مردم “اثر انتظار” را فعال کنند تا افراد بتوانند خود به خود احساس بهتری داشته باشند؟  “

موریسانو چندین نمونه مشهور از “اثر مورد انتظار” را ذکر می کند – به عنوان مثال ، بیماران معمولاً قبل از رسیدن به زمان اثر ، احساس بهتری دارند.  حتی صرف قرار ملاقات با یک درمانگر می تواند احساس خوبی را در برخی افراد ایجاد کند.

موریسانو می گوید: “تقریباً مانند این است که اثر دارونما رپ بدی پیدا کرده است ، اما این در مورد تغییر انتظارات شما و تغییر احساس خودکارآمدی برای تأثیرگذاری بر احساس بدن است.”  “این در مورد این است که بگویید” من تا حدی بر احساس خودم کنترل دارم “و بنابراین هر اقدام خاصی که می توانید برای تغییر زندگی خود انجام دهید ، می تواند تأثیر بگذارد ، خواه آنرا پلاسبو بنامیم یا نه.”

حتی اگر این مطالعه به جای LSD قارچ های psilocybin را بررسی کند (و این قانع کننده بود) ، مگان موری شک دارد که رژیم میکرودوز خود را تغییر دهد.  با این حال ، پس از 20 سال انواع مختلف درمانی ، او می گوید که اثر مورد انتظار از سالها قبل – مدتها قبل از شروع میکرو دوز ، م componentلفه مهمی در فلسفه خود مراقبت از خود بوده است.

بارگذاری …

بارگذاری …بارگذاری …بارگذاری …بارگذاری …بارگذاری …

“من واقعاً معتقدم که اگر به آن اعتقاد نداشته باشید ، هر نوع درمانی م workثر نیست ، درست است؟”  او ارائه می دهد.  “بنابراین اگر کاملاً کامل نباشید و باور نداشته باشید که کاری م workثر است ، این اتفاق نمی افتد.”

او مانند موریسانو داستان را خبر خوبی می داند.

همانطور که او می گوید ، “من فکر می کنم اگر بتوانید از قدرت ذهن خود برای تغییر استفاده کنید ، این فوق العاده است.  من فکر می کنم این روشی است که من همیشه در زندگی خود به هر نوع درمانی اعم از روان درمانی یا دارویی روی آورده ام.  این در مورد چگونگی حرکت من به جلو است که تبدیل به یک انسان می شوم ، کاملاً قادر به حفظ خودم در جهان.  “