دهلی نو (AP) – رام بابو در سال 1980 برای تمیز کردن اتومبیل ها از دهکده خود به دهلی نو پایتخت هند نقل مکان کرد. او خیلی زود رانندگی را آموخت و به عنوان راننده اتوبوس تور شغلی پیدا کرد. ده ها سال بعد ، او شرکت خود ، Madhubani Tours and Travels را تأسیس کرد.
در مارس 2020 ، محاصره سراسری برای مبارزه با بیماری همه گیر ویروس کرونا ، فعالیت اقتصادی را یک شبه مسدود کرد. کار بابا خراب شد و خانواده اش را به روستای آنها برد.
وی گفت: “از مارس سال گذشته حتی یک روپیه برنده نشده ایم.” “هر سه اتوبوس من بیش از یک سال ثابت مانده اند. ما کاملا شکسته ایم.
اقتصاد هند در اوج بهبودی از اولین شوک همه گیر بود ، هنگامی که موج جدیدی از عفونت ها کشور را فرا گرفت و میلیون ها نفر را آلوده کرد و صدها هزار نفر را کشت و بسیاری از مردم را مجبور به ماندن در خانه کرد. اکنون پرونده ها در حال کاهش است ، اما با از بین رفتن مشاغل دستمزد ، کاهش درآمد و افزایش نابرابری ، چشم انداز بسیاری از هندی ها به شدت بدتر است.
دهه ها پیشرفت در زمینه مقابله با فقر با مشکل مواجه شده است ، کارشناسان می گویند ، و ترمیم رشد به سرنوشت طبقه متوسط در حال رشد کشور بستگی دارد. این یک گروه قدرتمند و متنوع است ، از کارمندان گرفته تا صاحبان مشاغل کوچک مانند بابو: بسیاری از میلیون ها نفر برای به دست آوردن سودهای سخت خود تلاش می کنند.
شیوع همه گیری بزرگترین رکود از زمان رکود بزرگ دهه 1930 را به وجود آورد و هرچه به تدریج کوچک شد ، بسیاری از اقتصادها دوباره برگشتند. بانک جهانی برای سال 2021 5.6 درصد رشد جهانی پیش بینی کرده است که بهترین از سال 1973 است.
اقتصاد هند در سال مالی منتهی به مارس 7.3 درصد منقبض شد و از رکودی که رشد را از 4 درصد در دو سال قبل از همه گیری به 4 درصد کاهش داد ، رو به وخامت گذاشت. اقتصاددانان می ترسند که هیچ تلاشی مشابه آنچه در ایالات متحده و دیگر اقتصادهای بزرگ مشاهده شده ، صورت نگیرد.
ماهش ویاس ، مدیر اجرایی مرکز نظارت بر اقتصاد هند (CMIE) گفت: “ویروس کرونا ویروس جدیدترین سلسله اعتصاباتی بود که در چند سال اخیر به اقتصاد هند ضربه زد.” وی افزود: “اما شوک های ناشی از ویروس تأثیر بسیار ناتوانی بر اقتصاد داشته و من می ترسم که این مدت طولانی ادامه یابد.”
اقتصاد زمانی که نخست وزیر نارندرا مودی ناگهان اکثر ارزهای هند را از گردش خارج کرد و به سمت فساد درآمد ، یکی از سریعترین رشدها بود. اصلاحات عمده مالیاتی به دنبال داشت که تحریفات آن هنوز هموارتر می شود. برنامه شاخص Modi در هند برای انرژی بخشیدن به تولید سرازیر شده و بیکاری افزایش یافته است.
فقرا بیشتر از همه گیر رنج می برند. وایاس گفت ، اما این اولین بار است که طی دهه های گذشته طبقه متوسط هند چنین ضربه بزرگی را متحمل می شود.
پس از 40 سال کار سخت ، صاحب شرکت مسافرتی باباو ماهیانه حدود 2000 دلار جمع می کرد. تجارت آنقدر خوب پیش رفته بود که وی برای خرید سومین اتوبوس خود وام گرفت.
در ماه مه سال 2020 ، وی با استفاده از یکی از این اتوبوس ها همسر و سه فرزند خود را به روستای بوگول در بیهار ، یکی از فقیرترین ایالت های هند منتقل کرد. او دیگر توانایی پرداخت اجاره آپارتمان متوسط یک خوابه آنها در دهلی نو را نداشت.
تخمین ها از اندازه طبقه متوسط هند از 200 میلیون تا 600 میلیون نفر است ، اما همه کارشناسان اتفاق نظر دارند که رونق آن برای بهبود اقتصادی بسیار مهم است.
آرون کومار ، اقتصاددان ، گفت: “آنها مصرف کنندگان اصلی هستند – اگر مصرف آنها احیا نشود ، رشد همچنان کند خواهد بود و اقتصاد بهبود نخواهد یافت.”
تحلیلی توسط مرکز تحقیقات پیو که در ماه مارس منتشر شد ، تخمین می زند که 32 میلیون هندی توسط این بیماری همه گیر از طبقه متوسط رانده شده اند.
این گزارش طبقه متوسط را افرادی معرفی می کند که روزانه 10 تا 20 دلار درآمد دارند. تخمین زده می شود که به دلیل بحران ، تعداد افراد فقیر در هند – کسانی که درآمد روزانه آنها 2 دلار یا کمتر است – 75 میلیون نفر افزایش یافته است.
برای کاهش تأثیرات ، دولت 266 میلیارد دلار هزینه اضافی در ماه مه 2020 فراهم کرد ، بیش از 40 میلیارد دلار برای کمک به مشاغل کوچک و متوسط از طریق اقداماتی مانند وثیقه بدون بانک در نظر گرفته شده است. 36 میلیارد دلار دیگر نیز در ماه نوامبر تعهد شده بود که به ایجاد اشتغال ، افزایش هزینه های مصرف کننده و حمایت از تولید ، کشاورزی و صادرات کمک کند.
اما برای بسیاری ، اقدامات کافی نیست. هنوز هیچ تسهیلاتی برای بخش گردشگری اعلام نشده است ، بنابراین بابا هنوز مالیات تجارت را برای اتوبوس های خود پرداخت می کند.
طبق CMIE محاصره سال گذشته بیش از 120 میلیون شغل را از بین برد. خیلی زود پس از پایان تعطیلی در ژوئن بازگشتند ، اما بهبودی عمدتاً ناشی از مشاغل کم درآمد در بخشهایی مانند کشاورزی و ساخت و ساز بود.
اقتصاددانان نگران کاهش طولانی مدت مشاغل دستمزدی هستند که طبق اعلام CMIE 12.5 میلیون نفر همچنان از دست رفته اند و سرنوشت مشاغل کوچک و متوسط که ستون فقرات اقتصاد غیررسمی عظیم هند هستند.
بارگذاری …
بارگذاری …بارگذاری …بارگذاری …بارگذاری …بارگذاری …
بر اساس گزارشی از ایالت هند در حال کار 2021 توسط محققان دانشگاه عظیم پرمجی ، بسیاری از افراد مجبور شدند که به کار بسیار ناخوشایند تری نسبت به قبل رضایت دهند.
رزا آبراهام ، یکی از نویسندگان اصلی گزارش ، گفت: “آنچه این نشانه است این است که افراد نیازمند باید به هر نوع کاری متوسل شوند ، حتی اگر این کار به میزان قابل توجهی کمتر از آنچه انجام داده اند و همچنین محافظت کمتری دارد.” “واضح است که بهبود اشتغال که اکنون شاهد آن هستیم ، عمدتاً با غیررسمی بودن بسیار بیشتری مشخص می شود.”
این امر در مورد Biender و Kanika Gautam ، صاحبان استودیوی تناسب اندام Ultra Bodies در حومه دهلی نو صادق است.
از زمان محاصره در سال 2020 ، سالن های ورزشی آخرین نوع موسسات مجاز به بازگشایی بودند و در آخرین شیوع ها دوباره تعطیل شدند. گوتام ها از درآمد 100 عضو سالن بدنسازی خود رونق گرفتند و برای اجاره فضای دو طبقه خود و پرداخت 5 مربی به اندازه کافی تلاش کردند. اکنون آنها با ارائه تمرینات تناسب اندام آنلاین و تلاش برای تأمین هزینه های اجاره و هزینه های مدرسه برای دو فرزند خود ، به هر آنچه می توانند تمیز کنند اعتماد می کنند.
بایندر گفت: “قبلاً ، وقتی با بچه هایمان به بازار می رفتیم یا برای غذا خوردن بیرون می رفتیم ، مجبور نبودیم که دو بار در مورد هزینه صرف کنیم.” “اما اکنون اوضاع آنقدر خراب است که به نوعی ما فقط سعی در زنده ماندن داریم. ما نمی دانیم که آیا می توانیم تجارت خود را حفظ کنیم یا خیر. “
ویاس از CMIE گفت ، در مقیاس بزرگتر ، چنین شکست هایی در مقیاس بزرگ می تواند اعتماد به نفس و رشد آینده را تضعیف کند.
“شما برای رفتن به دانشگاه ، شغل مناسب ، پس انداز برای خرید خانه به آن رانندگی یا رانندگی احتیاج دارید – برای بهتر کردن زندگی خود بهتر از آنچه والدین شما داشتند ، به این جاه طلبی نیاز دارید. این همان چیزی است که باعث رونق اقتصاد می شود و این یک امر فوق العاده مهم است که ضربه بزرگی به آن وارد شده است “.
بابو می گوید می ترسد که زندگی اش اکنون به عقب برگردد. او امیدوار بود که دختر کوچکش ، 13 ساله ، خلبان شود. حالا که مجبور شد او را از مدرسه اش در دهلی نو بیرون بکشد ، این کار غیرممکن به نظر می رسید.
وی در طی یک تماس تلفنی از دهکده خود گفت که رویاهای او برای خرید خانه در این شهر با وام هایی که دیگر نمی تواند آن را بازپرداخت ، خرد شده است.
“اکنون من عادت به زندگی در روستا ندارم. وی گفت: “همه چیزهایی که ما داریم ، همه چیزهایی که هستیم ، همه چیز در دهلی است.” “من فقط باید به عنوان راننده کار می کردم ، شاید آن وقت در این وضعیت نابسامان قرار نمی گرفتم.”
___
خبرنگاران آسوشیتدپرس Rishabh R. Jain و Neha Mehrotra در تهیه این گزارش همکاری کردند.
